پروین چهره ی درخشان ادب فارسی
پروین اعتصامی، شاعره نامدار معاصر ایران، از گویندگان قدر اول زبان فارسی است که با همه زن بودن، با تواناترین گویندگان مرد ایران، برابری کرده و گواهی سخن شناسان معاصر، گوی سبقت را از آنان در ربوده و اعجاب و شگفتی ادیبان روزگار را بر انگیخت.
رمز توفیق این زن ارزشمند فرهنگ و ادب فارسی، علاوه بر استعداد ذاتی، معجزه تربیت و توجه پدر نامدار اوست که علی رغم محرومیت زن ایرانی از امکانات تحصیل و فقدان مدارس دخترانه خود به تربیت او همت گماشت و دختر با استعداد و با سرمایه معنی خود را به مقامی که در خور او بود رسانید پدر پروین میرزا یوسف اعتصامی پسر میرزا ابراهیم خان مستوفی ملقب به اعتصام الملک از اهالی آشتیان بود که در جوانی به سمت استیفای آذربایجان به تبریز رفت و تا پایان عمر در همان شهر زیست او در سال 1291 هـ.ق در تبریز به دنیا آمد ادب عرب و فقه و اصول و منطق کلام و حکمت قدیم و زبان های ترکی و فرانسه را در تبریز آموخت و در لغت عرب احاطه کامل یافت و بیست ساله بود که کتاب « قلائد الادب فی شرح اطواق الذهب» را که رساله ای بود در شرح یکصد مقام از مقامات محمود زمخشری در فصایح و حکم و مواعظ و مکارم اخلاق به زبان عربی نوشت که به زودی جزء کتابهای درسی مصریان قرار گرفت چندی بعد کتاب « ثوره الهند» را نوشت. کتاب « تربیت نسوان» در سال 1318 منتشر شد که در آن روزگار تعصب عام و بی خبری عموم از اهمیت پرورش بانوان، در جامعه ی ایرانی رخ می نمود.
اعتصام الملک از پیشقدمان راستین تجدد ادبی در ایران و به حق از پیشوایان تحول نثر فارسی است زیرا او با ترجمة شاهکارهای نویسندگان بزرگ در پرورش استعدادهای جوانان، نقشی به سزا داشت. او علاوه بر ترجمه ی 17 جلد کتاب مجموعه ای ادبی به نام « بهار» منتشر کرد که طی انتشار 24 شماره از آن توانست مطالب مفیدی در زمینه های گوناگون ارائه دهد.
