جوان چون واجد قلب پاک و فاقد و فارغ از
هرگونه ارزشهای ناپاک است میتواند با نماز، پلّههای کمال را طی کند و به قلّه جمال
باریابد. با برپایی نماز به مقام سروری و سیادت راه یابد و دعای اللهم اجعلنی
للمتقین اماماً (خدایا مرا پیشوای پرهیزکاران قرارده) را ورد کلام خود سازد.
چون که هیچ عملی مثل نماز بینی شیطان را به
خاک مذلّت نمی ساید و توجهات الهی را نصیب انسان نمیسازد و هیچ بندهای جز از طریق
نماز به مقام قرب نمیرسد. بسیار زیبا فرموده اند آن رهبر فرزانه که: «مبتدی ترین
انسان ها رابطه خود را با خدا به وسیله نماز آغاز میکنند. برجسته ترین اولیاء خدا
نیز بهشت خلوت اُنس خود با محبوب را در نماز می جوید. این گنجینه ذکر و راز را
هرگز پایانی نیست و هر که با آن بیشتر آشنا شود جلوه و درخشش بیشتری در آن می یابد».
پس بیائیم همّت نمائیم که با تمسک به نماز به
مقام قرب، راه یابیم و جوانی خویش را با سیره مردان الهی گره زنیم تا شاید در جهان
جاودانی در منزلگه صادقان و صالحان منزل گزینیم که طوبی لهم و حسن مآب.
برای جوانان عزیز باید مسلّم باشد که هر چه در
بهار جوانی کاشتند در پائیز پیری درو خواهند نمود و به سنین بعد از جوانی عبادت را
موکول نمودن از وسوسه های شیطانی است.
جوانا ره طاعت امروز گیر***که فردا جوانی نیاید
ز پیر
2- روح و حقیقت نماز
نماز لفظ و واژهای است که در متون دینی ما
بعنوان «صلاة» از آن یاد شده و دارای معانی متعدّدی بوده که یکی از آن معانی، همین
عمل مخصوصی است که به نام «نماز» در دین اسلام تشریع شده است. این لفظ در برخی از
آیات به معنای سلام و تحیت آمده است .
آنجا که به پیامبر(صلی الله علیه وآله
وسلم)دستور گرفتن زکات داده میشود خداوند می فرماید بعد از گرفتن زکات برای آنها و
در حقشان دعا کن. خذ من اموالهم صدقة تطهّرهم وتزکیهم بها وصلّ علیهم إنّ صلواتک
سکن لهم.
«ای رسول ما، تو از مؤمنان صدقات را بگیر تا بدان
واسطه نفوس آنان را پاکیزه سازی و آنها را به دعای خیر یاد کن همانا دعای تو در حق
آنان، موجب تسلی خاطرآنهاست»
«صلاة» به هر دو معنای مزبور که در حقیقت به
معنای واحد بر می گردند که همان دعا باشد مورد بحث ما نیست بلکه مراد از «صلاة»
همان معنایی است که با طریق مشخص و با ارکان مخصوص و جزئیات معین از طرف شارع
مقدس، حقیقت پیدا کرده است و پیامبر خاتم(صلی الله علیه وآله وسلم)آن حقیقت نازله
را در عمل تشریع و خود، آن را تحقق عملی بخشید. نه تنها شخص پیامبر(صلی الله علیه
وآله وسلم) در طول عمرش به عمل بدان پای بند بود بلکه همه مسلمین موظف بودند که آن
را شبانه روز پنج بار بجای آورند. اَقم الصلاة لدلوک الشمس الی غسق اللیل.